Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Όταν η νομιμότητα "υπερασπίζεται" το "δικαίωμα στην εργασία"...

Όχι ότι είχαμε καμιά αμφιβολία, αλλά τα προσχήματα έπεσαν πολύ γρήγορα. Σήμερα, στις 5:30 το πρωί, οι δυνάμεις της "τάξης" (όπως αποκαλούνται στην political correct διάλεκτο τα μαντρόσκυλα των αφεντικών και της εξουσίας τους) έσπευσαν - με προσωπική παρέμβαση του πρωθυπουργού όπως λένε τα μεγαλοκάναλα - να σπάσουν την απεργία των μεταλλουργών της "Ελληνικής Χαλυβουργίας", συλλαμβάνοντας απεργούς που περιφρουρούσαν την πύλη του εργοστασίου για να μπει η γνωστή χούφτα των απεργοσπαστών-διευθυντών και παρατρεχάμενών τους και να πανηγυρίσει για το "δικαίωμα στην εργασία" που, επιτέλους, "έγινε σεβαστό". Τι κι αν το "δικαίωμα στην εργασία" για τα αφεντικά σημαίνει δικαίωμα στην απεργοσπασία, στη ρουφιανιά και στη λογική της ατομικής λύσης - που ούτε καν λύση δεν είναι: θα'θελα να δω τι θα λένε μερικοί απεργοσπάστες σημερινοί, όταν θα είναι αυτοί αύριο στη θέση των απολυμένων...


Τι κι αν η απεργία ήταν (και τυπικά) νόμιμη; το κράτος τους, οι δικαστές τους, τα όργανά τους καταλαβαίνουν ως "νόμο" μόνο ό,τι συμφέρει στα αφεντικά: είσαι ελεύθερος να απεργήσεις, φτάνει να μην κάνεις τίποτε για να στριμώξεις το αφεντικό. Απέργησε μόνος σου, σπίτι σου ή στο καφενείο και στα ουζερί πέριξ της πλατείας Συντάγματος. Μόνο μη σου περάσει απ'το μυαλό να εμποδίσεις το αφεντικό να λειτουργεί το εργοστάσιό του, ακόμα και με νοικιασμένο προσωπικό, με τα εξαγορασμένα μεγαλοστελέχη ή με μια χούφτα κηφήνες και λακέδες. Κοινώς, απέργησε εσύ, όχι η παραγωγή! Ωραία, μα την αλήθεια, η αντίληψη της "νομιμότητας" για το τι εστί "απεργία". Λίγο ακόμα και θα μας πουν ό,τι λένε και στους γιαπωνέζους εργάτες: απεργία είναι μια μέρα στην οποία πας κανονικά στη δουλειά, μόνο που στο μέτωπο φοράς μια ταινία με τη λέξη "ΑΠΕΡΓΙΑ"...

Μήπως ήρθε η ώρα να θυμηθούμε ξανά λέξεις όπως "αλληλεγγύη", "ενότητα", "αγώνας", "συντροφικότητα";;; Λέω, εγώ τώρα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου