Το σημερινό "τραγούδι της ημέρας" το εμπνευστήκαμε από τη γνωστή ιστορία των τελευταίων ημερών, με τη δήλωση του Βρετανού πρωθυπουργού ότι θα κλείσουν τα σύνορα της χώρας του για τους Έλληνες, σε περίπτωση εξόδου της χώρας μας από το ευρώ. Το τελευταίο ενδεχόμενο μόνο απίθανο δεν είναι, φυσικά, αλλά οι τελευταίοι που μπορούν να μιλάνε για τη χώρα μας είναι οι στραβογερασμένοι πρώην παντοκράτορες της γηραιάς Αλβιόνος. Οι γειτονιές του Μακρυγιάννη ακόμα έχουν τα σημάδια από τις σφαίρες των "Τόμμυδων" το '44. Άντε μην ανοίξω το στόμα μου, βραδιάτικα...
Είχα λόγους να γουστάρω τους Ιρλανδούς, ουκ ολίγους. Σήμερα βρήκα ακόμα έναν...
Είχα λόγους να γουστάρω τους Ιρλανδούς, ουκ ολίγους. Σήμερα βρήκα ακόμα έναν...
Το συγκεκριμένο αντάρτικο τραγούδι, αφιερωμένο στον αγώνα του IRA για την ιρλανδική ανεξαρτησία μπορεί να το βρει κανείς σε πλειάδα εκτελέσεων, κάνοντας κλικ εδώ. Κάποια στιγμή θα κάνουμε ένα πιο εκτεταμένο αφιέρωμα στη μουσική παράδοση της Ιρλανδίας και ειδικά στο φολκ αντιστασιακό τραγούδι, ενάντια στη βρετανική κατοχή. Προς το παρόν, ευχές για ένα δροσερό παρασκευοσαββατοκύριακο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου