Πίσω στο ελληνικό ρεπερτόριο σήμερα, με ένα τραγούδι του Γιώργου Δημητριάδη και της μπάντας του "Μικροί Ήρωες", από το LP "Αφορμές για Ανταρσία" (LYRA, 1994). Χρόνια ολόκληρα είχα να το ακούσω, ώσπου χθες βράδυ που έψαχνα το "φύγαν οι ρεμπέτες" του Γιώργου για να το ανεβάσω στη βιβλιοθήκη του σταθμού, έπεσα σ'αυτό και συγκινήθηκα... Το CDάκι ήταν από τα τελευταία που είχα ακούσει πριν φύγω για φαντάρος, το '99 σε μια περίεργη χρονιά για εμένα, με πολλές απώλειες αγαπημένων προσώπων και ανακατατάξεις ζωής, εσωτερικές κι εξωτερικές. Με έβαλε λοιπόν για τα καλά στο mood και οι κιθάρες του Πετρίδη (R.I.P.) και του Καββαδία, "ακόρντα γερά" για παρέα στη νύχτα. Δικό σας...
Δε σας βλέπω, όμως, "ζωηρούς" στο να συμμετέχετε στην όλη φάση και ανησυχώ. Περιμένω σχόλια, προτάσεις, παραγγελιές για "τραγούδια της ημέρας". Παιδιά, όλοι μαζί είμαστε εδώ, δεν είμαι μόνος μου. Μην το ξεχνάτε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου