Επάνοδος σήμερα από ένα (μικρό) πρώτο μέρος "διακοπών" - σε εισαγωγικά, μιας και φέτος έτσι όπως μου ήρθαν τα πράγματα δεν το κόβω να απολαμβάνω κανονικές διακοπές - και πάμε στα δικά μας χωρίς άλλες καθυστερήσεις...
Το σκεφτόμουν στο δρόμο της επιστροφής: με όλη αυτή τη φιλολογία για τα 11,5 δις., τα "πακέτα διάσωσης" (ο θεός να μας φυλάει από τέτοιες "διασώσεις"), τα δελτία ισολογισμών με τα παχυλά κέρδη τραπεζών, εφοπλιστών και λοιπών "αστέρων", τα στοιχεία για τα ύψη των πολεμικών πιστώσεων (και στη χώρα μας!), οι διαρκώς συρρικνούμενοι μισθοί και συντάξεις... Κοινώς, λεφτά. Δηλαδή, money. Και, άρα... Pink Floyd! Δε θα μπορούσε να είναι σαφέστερο, νομίζω!
Μιλάμε φυσικά το πασίγνωστο Money των θρυλικών Pink Floyd, από το εξαιρετικό άλμπουμ του 1973, The Dark Side of the Moon. Σύνθεση και στίχοι του Roger Waters (παίζει και μπάσο στην εκτέλεση) και φωνητικά / κιθάρα (εξαιρετικό το solo) του David Gilmour, αποτέλεσε (ειρωνικά;;;) την μεγαλύτερη, εμπορικά, "στιγμή" του δίσκου παρά την (ή μήπως ακριβώς χάρη στην) "αιχμηρή" γλώσσα που καυτηριάζει τη διαβρωτική επίδραση του χρήματος. Τα συμπεράσματα, δικά σας. Όπως και να'χει, είναι κομματάρα και δε χορταίνουμε να την απολαμβάνουμε!
Το σκεφτόμουν στο δρόμο της επιστροφής: με όλη αυτή τη φιλολογία για τα 11,5 δις., τα "πακέτα διάσωσης" (ο θεός να μας φυλάει από τέτοιες "διασώσεις"), τα δελτία ισολογισμών με τα παχυλά κέρδη τραπεζών, εφοπλιστών και λοιπών "αστέρων", τα στοιχεία για τα ύψη των πολεμικών πιστώσεων (και στη χώρα μας!), οι διαρκώς συρρικνούμενοι μισθοί και συντάξεις... Κοινώς, λεφτά. Δηλαδή, money. Και, άρα... Pink Floyd! Δε θα μπορούσε να είναι σαφέστερο, νομίζω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου